کد مطلب:179616 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:239
زدودن غبار مظلومیت و مهجوریت از صحیفه سجادیه
صحیفه سجادیه یكی از گنجینه های اسرار معارف الهی است كه صدها نكته ی باریك تر از مو درباره معارف زلال توحیدی و سایر حقایق الهی در آن نهفته است. اما متأسفانه آن گونه كه سزاوار است برای مردم معرفی نشده و آنطور كه شایسته است تبلیغ و ترویج نگردیده است، لذا آن مخزن اسرار توحید در مهجوریت و مظلومیت قرار دارد.
این مهجوریت مانند مهجوریت قرآن، در واقع محرومیت امت اسلامی را از معارف آسمانی نیایش های دل انگیز و حیات بخش آن امام عارفان در پی داشته و دارد. چرا كه صحیفه سجادیه فقط صرف دعا و استغفار نیست بلكه این ادعیه پرمحتوا، از زبان مبارك امام معصومی كه عالم به «علم ما كان و ما یكون و ما هو كائن» است، صادر شده است. و در تمامی ابعاد و زمینه های فكری، عملی مطلب و دستور داشته و ایجاد توجه نموده است. از جمله این محتوا، می توان توجه به مسایل اخلاقی، اعتقادی، اقتصادی، نظامی، تربیتی، حقوقی و... را اشاره نمود و مهجوریت این مجموعه ی ارزشمند، به معنی محرومیت مسلمین از این مكتب عالی آگاهی بخش و آثار سازنده ی آن است.
معارف و آثاری كه ممكن است در جایی به غیر از مقام دعا از ناحیه ی معصومین (ع) بیان نشده باشد. چنانچه كارشناسان بزرگ معارف الهی بر آن هستند كه دعاها و مناجات های معصومین (ع)، هر كدام مقامی از مقامات انشائی و علمی آنان نهفته است. لطایف شوقی و عرفانی، مقامات ذوقی و شهودی كه در ادعیه نهفته است و از آنها استفاده می شود، در روایات وجود ندارد و دیده نمی شوند. زیرا در روایات مخاطب مردم اند و با آنان محاورت داشته و به فراخور عقل و فهم و ادراك و معرفت آنان با آنها سخن می گفتند. اما در دعاها و مناجات ها با جمال و جلال و حسن مطلق، محبوب و معشوق حقیقی به راز و نیاز بودند. لذا هر آنچه در نهانخانه ی سر و نگارخانه ی عشق و بیت المعمور ادب داشتند به زبان آوردند و به كنه عقل خودشان مناجات و دعا داشته اند. [1] .
امید آن كه بتوانیم از این نعمت الهی و غنی، بهترین بهره های وافر را ببریم و غبار مهجوریت را از صحیفه سجادیه بزداییم و در ایجاد ارتباط مستحكم با خداوند متعال و پیمودن صراط مستقیم، در پرتو دعاهای زیبا و والای صحیفه سجادیه كوشا باشیم و زنگار دنیا و گناه را از قلب و روح خویش پاك نماییم، انشاء الله.
این مهجوریت مانند مهجوریت قرآن، در واقع محرومیت امت اسلامی را از معارف آسمانی نیایش های دل انگیز و حیات بخش آن امام عارفان در پی داشته و دارد. چرا كه صحیفه سجادیه فقط صرف دعا و استغفار نیست بلكه این ادعیه پرمحتوا، از زبان مبارك امام معصومی كه عالم به «علم ما كان و ما یكون و ما هو كائن» است، صادر شده است. و در تمامی ابعاد و زمینه های فكری، عملی مطلب و دستور داشته و ایجاد توجه نموده است. از جمله این محتوا، می توان توجه به مسایل اخلاقی، اعتقادی، اقتصادی، نظامی، تربیتی، حقوقی و... را اشاره نمود و مهجوریت این مجموعه ی ارزشمند، به معنی محرومیت مسلمین از این مكتب عالی آگاهی بخش و آثار سازنده ی آن است.
معارف و آثاری كه ممكن است در جایی به غیر از مقام دعا از ناحیه ی معصومین (ع) بیان نشده باشد. چنانچه كارشناسان بزرگ معارف الهی بر آن هستند كه دعاها و مناجات های معصومین (ع)، هر كدام مقامی از مقامات انشائی و علمی آنان نهفته است. لطایف شوقی و عرفانی، مقامات ذوقی و شهودی كه در ادعیه نهفته است و از آنها استفاده می شود، در روایات وجود ندارد و دیده نمی شوند. زیرا در روایات مخاطب مردم اند و با آنان محاورت داشته و به فراخور عقل و فهم و ادراك و معرفت آنان با آنها سخن می گفتند. اما در دعاها و مناجات ها با جمال و جلال و حسن مطلق، محبوب و معشوق حقیقی به راز و نیاز بودند. لذا هر آنچه در نهانخانه ی سر و نگارخانه ی عشق و بیت المعمور ادب داشتند به زبان آوردند و به كنه عقل خودشان مناجات و دعا داشته اند. [1] .
امید آن كه بتوانیم از این نعمت الهی و غنی، بهترین بهره های وافر را ببریم و غبار مهجوریت را از صحیفه سجادیه بزداییم و در ایجاد ارتباط مستحكم با خداوند متعال و پیمودن صراط مستقیم، در پرتو دعاهای زیبا و والای صحیفه سجادیه كوشا باشیم و زنگار دنیا و گناه را از قلب و روح خویش پاك نماییم، انشاء الله.
[1] رساله نور علي نور / ص 34.